Ο εθελοντισμός είναι προϊόν ελεύθερης βούλησης. Αποτελεί προσωπική υπόθεση. Η αξία του απορρέει από την δύναμη που διαθέτει να χρωματίζει την καθημερινότητα, να δίνει σε αυτήν νόημα αληθινό και ουσία. Δημιουργεί πρότυπο συμπεριφοράς για όλους, ειδικά τους νέους. Φέρνει κοντά ευαισθητοποιημένους πολίτες, ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης και επαγγελματικής ιδιότητας. Καλλιεργεί τη συλλογική συνείδηση. Ενδυναμώνει την κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη. Επηρεάζει τις εξελίξεις, το πλαίσιο των συνθηκών της ζωής μας. Η 5η Δεκεμβρίου κάθε έτους που καθιερώθηκε από τον ΟΗΕ ως Διεθνής Ημέρα Εθελοντισμού συμβολίζει την σημασία της εθελοντικής προσφοράς.
Η δημοτική αρχή έχει καθήκον, ειδικά σε αυτό το δυσμενές περιβάλλον οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, να κινητροδοτεί την ανιδιοτελή προσφορά παρέχοντας ένα καλά οργανωμένο και συντονισμένο περίγραμμα δράσεων, να μετατρέπει σε επιλογή ζωής την «αυτοδιάθεση» δημοτών και κατοίκων, να υποστηρίζει τις προσπάθειες μεμονωμένων εθελοντών και εθελοντικών οργανώσεων. Ο εθελοντισμός συμπληρώνει τις πρωτοβουλίες και τα προγράμματα που αναλαμβάνει ο Δήμος.
Για να έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα οι δράσεις ανάπτυξης του εθελοντισμού απαιτούνται επιμόρφωση των εθελοντών, σαφής προσδιορισμός των καθηκόντων ανάλογα με το αντικείμενο δράσης, καθοδήγηση και συντονισμός από ειδικούς επιστήμονες. Σε τοπικό επίπεδο, οι παρεμβάσεις μπορούν να καλύπτουν θέματα κοινωνικής φροντίδας και υγείας, κοινωνικής προστασίας, προστασίας του περιβάλλοντος, πολιτισμού.
Η αυθόρμητη, ανιδιοτελής προσφορά του εθελοντή είναι ανεκτίμητη. Μεγαλειώδης. Ανεκτίμητη είναι, επίσης, η βαθύτητα και πληρότητα των συναισθημάτων που επιστρέφονται πίσω στον εθελοντή από τον συνάνθρωπο, στον οποίο ενσυνειδήτως ο εθελοντής προσφέρει φροντίδα και αγάπη. Βέβαια, συνέχεια και διάρκεια στη λειτουργία του εθελοντισμού διασφαλίζουν η αναγνώριση και η ηθική επιβράβευση για την συμμετοχή σε εθελοντικές δραστηριότητες.